maandag 12 december 2016
Reïntegratieprikelen in Amsterdam. Een actueel overzicht en een stukje geschiedenis
Er is in het verleden heel wat te doen geweest over het werken met behoud van uitkering oftewel dwangarbeid in Amsterdam en over het reïntegratiebeleid dat de gemeente voerde. Om wat verder in het verleden terug te gaan: eind jaren negentig van de vorige eeuw had de gemeente Amsterdam een contract met Arbeidsvoorziening Noord-Holland Zuid. Wat betreft het jaar 1999 kon Arbeidsvoorziening 20 miljoen gulden niet verantwoorden. Bij nader onderzoek van de dossiers van de werkzoekenden bleek, dat 50% van dei dossiers niet voldeden aan een goede verantwoording van verrichte activiteiten. Die waren er in werkelijkheid niet, of niet geregistreerd. Accountants weigerden de verantwoording aan de gemeente Amsterdam goed te keuren. Het Ministerie van Sociale Zaken eiste het geld terug dat aan de gemeente Amsterdam was uitbetaald. De gemeente vorderde daarop het geld bij Arbeidsvoorziening, die een gedeelte van het geld, dat al aan hen was uitbetaald, moest terugbetalen.
ander voorbeeld
Of neem een ander voorbeeld. In de tweede helft van 2001 en de eerste helft van 2002 werd een ideetje van toenmalig wethouder Jaap van der Aa uitgevoerd, namelijk de opzet van een 'megabanenmarkt'. Alle bijstandsgerechtigden in Amsterdam moesten in een jaar tijd komen opdraven in een groot hallencomplex even voorbij station Sloterdijk. Het enige dat er mega aan was, was de grootschalige opzet. Banen waren er niet in de aanbieding. Er werden van alle bijstandsgerechtigden geheel nieuwe dossiers gemaakt, en velen werden onder druk gezet naar werk te zoeken dat er niet was. De Megabanenmarkt werd dan ook een grote flop. 200 miljoen euro werd over de balk gesmeten zonder aanwijsbaar resultaat.
Weer vele jaren later. Een van de hoofdrolspelers in het eerstgenoemde drama met Arbeidsvoorziening Noord-Holland Zuid kwam in de publiciteit door veronderstelde malversaties en misstanden in het grote commerciële reïntegratiebedrijf, dat hij na het verdwijnen van Arbeidsvoorziening had opgericht. Dit bedrijf had ook contracten met de gemeente Amsterdam. De Bijstandsbond heeft o.a. de misstanden bij dit reïntegratiebedrijf aan de orde gesteld. Een directeur van de Dienst Werk en Inkomen, dus durecteur van een organisatie die altijd naarstig op zoek is naar werklozen die zwart een zakcent bijverdienen, zei sprekend over de malverstaties van het grote commerciële reïntegratiebedrijf in Het Parool: 'fraude wil ik het niet noemen'. De hele gang van zaken was voor de gemeente wel aanleiding het roer om te gooien en weinig meer met commerciële reïntegratiebedrijven in zee te gaan. De reïntegratieactiviteiten werden voortaan in eigen beheer uitgevoerd en in samenwerking met de stichting Herstelling. Ik heb mij dikwijls afgevraagd: wanneer komt de parlementaire enquête over de reïntegratie-industrie van de afgelopen 20 jaar.
Herstelling
De afgelopen jaren bleek, dat er ook in de projecten van de stichting Herstelling het nodige mis was. De Bijstandsbond publiceerde meerdere zwartboeken, het bureau integriteit schreef een tot op heden geheim rapport over misstanden bij de projecten van De Herstelling aan de Laarderhoogteweg en in het Amsterdamse Bos en twee wetenschappers bogen zich vorig jaar over de misstanden en de puinhopen van de reïntegratie in Amsterdam om verbetervoorstellen te kunnen doen. Zij schreven rapporten, die ook niet allemaal openbaar zijn, maar wel het rapport 'door de bomen het bos weer zien'. Zelfs de gemeenteraad werd maar in globale lijnen op de hoogte gesteld van het geheime rapport van Bureau Integriteit. En de buitenwereld weet er alleen iets van door een summier kort persbericht van de gemeente Amsterdam en op basis van wat wethouder Vliegenthart over het rapport heeft gezegd in openbare gemeenteraadsvergaderingen of vergaderingen van commissies.. Daaruit blijkt dat in het geheime rapport wordt ingegaan op het feit, dat de Bijstandsbond jarenlang de misstanden op diverse manieren aan de orde heeft gesteld, maar dat de politiek ziende blind en horende doof was. Jan Hoek, in een vorige periode gemeenteraadslid, fietste nog op een mooie voorjaarsdag naar het Amsterdamse Bos naar aanleiding van de klachten van de Bijstandsbond, sprak met de aanwezige dwangarbeiders en constateerde in een blog dat er allemaal niets aan de hand was.
veranderingen
Sindsdien is er heel wat veranderd. De gemeente zegde de samenwerking met de stichting Herstelling op, de directeur en sommige andere verantwoordelijken voor de misstanden werden op een zijspoor gezet. 'De Herstelling', en 'Laarderhoogweg' werden in de wereld van de werklozen gehaat en gevreesd. De wethouder verklaarde diverse malen dat het centrum aan de Laarderhoogtweg zou worden gesloten. Een reeks van veranderingen moest nieuwe inhoud geven aan het reintegratiebeleid. Het werken met behoud van uitkering, soms jarenlang, werd op papier vervangen door 'leer-werk stages' van maximaal een half jaar. Het is de vraag of de nieuwe leer-werkstages werkelijk nieuw zijn, in die zin dat je er weliswaar werk in doet met behoud van uitkering, maar dat je ook een scholingstraject volgt waarbij je kennis en vaardigheden opdoet die je kansen op de arbeidsmarkt vergroten of dat het oude wijn in nieuwe zakken is, en dat de scholing in veel gevallen niets voorstelt en dat het daarom ook gewoon dwangarbeid is. Recente ervaringen van mensen die op de Laarderhoogtweg tewerk zijn gesteld wijzen erop dat er in de praktijk niet veel veranderd is.
straftrajecten
Het zijn nog steeds straftrajecten voor bijstandsgerechtigden waarbij ze onder zware druk wordt gezet met dreigementen over stopzetting van de uitkering, en waarbij mensen rechteloos gemaakt worden waarna sommigen er vervolgens aan onderdoor gaan. En leren doen ze er niets. Er is nog steeds een combinatie van angst en verveling. Er bestaat nog steeds een soort getrapt strafsysteem voor bijstandsgerechtigden en werklozen. Eerst een externe leerstage, mislukt dat, dan wordt je naar de Laarderhoogweg gestuurd, en mislukt dat ook, dan ga je soms naar het strafkamp Vinkebrug, ook al hoor je niet tot wat de 'top 600 criminelen' worden genoemd. Maar ontegenzegge;lijk is er met de komst van de Sp-wethouder wel wat veranderd in het reïntegratiebeleid. Zo weigert de wethouder de verplichte tegenpresatie voor mensen die kansloos zijn op de arbeidsmarkt zoals die staatssecretaris Klijnsma voor ogen staat uit te voeren. In plaats daarvan stuurde hij ambtenaren op pad naar buurthuizen e. d. alwaar zij vriendelijke gesprekken gingen voeren met bijstandsgerechtigden, die met eigen voorstellen mochten komen en die de gelegenehid kregen hun problemen te bespreken en over oplossingen na te denken zonder dat ze op een zinloze manier in allerlei projecten werden geduwd en onder druk gezet. Dat zijn de bijstandsgerechtigden die niet ingedeeld worden in de categorie kansrijk op de arbeidsmarkt want die worden heel anders behandeld.
verleden
Maar zoals gezegd niet alles is veranderd in het beleid. En vele ambtenaren en andere betrokkenen willen liever niet meer aan het verleden worden herinnerd. Sommigen die in het verleden bij misstanden of malversaties in de reïntegratie bussiness op een zijspoor werden gezet hebben inmiddels binnen of buiten het gemeentelijk apparaat weer hoge functies, soms elders in de gemeentelijke organisatie, soms ook in de reintegratie-industrie. Weliswaar heeft de gemeente de samenwerking met de stichting Herstelling grotendeels opgezegd. maar de stichting en haar directeur zijn nog steeds 'alive and kicking'. Blijkens de website die nog steeds in de lucht is. Vroeger liepen de gemeentelijke projecten en de projecten van stichting Herstelling aan de Laarderhoogtweg en elders door elkaar. Als werkloze wist je vaak niet met wie je te maken had. Dat is nu niet meer zo. Zoals gezegd, de samenwerking met de stichting Herstelling aan de laarderhoogtweg is opgezegd.
interpretatie van de geschiedenis
Op de website van de stichting staat nu een geheel eigen interpretatie van de geschiedenis. De reden van de opzegging van de samenwerking zou zijn geweest, dat er een nieuwe SP wethouder was gekomen, die een geheel ander reïntegratiebeleid met andere prioriteiten wilde, en dat de stichting Herstelling daar niet in paste. Niet helemaal onwaar, misschien maar hooguit een klein gedeelte van de waarheid. De geconstateerde misstanden hebben een minstens even grote rol gespeeld. De stichting heeft haar website geheel opgeschoond. Over voorgaande jaren is niets meer terug te vinden. Ook zij willen liever niet teveel aan hun verleden worden herinnerd. Gelukkig hebben we de websites van de Bijstandsbond en van Doorbraak en ook de berichtgeving in o.a. Het Parool om de geschiedschrijving van de stichting wat aan te vullen. En zoals je misschien wel weet, wat eenmaal op internet staat gaat er nooit meer af. Kopiën van de oude website-versies door de jaren heen zijn te vinden in de 'way back machine'. Daaruit blijkt, dat de stichting Herstelling voor het eerst in 2000 een website lanceerde.
voortgezette samenwerking
Blijkens de website van de stichting Herstelling werkt de stichting nog steeds samen met de gemeente in het project 'Vinkebrug'. Dit project was oorspronkelijk bedoeld voor wat criminele jongeren worden genoemd, maar heeft zich uitgebreid tot 'mensen met ernstige gedragsproblemen' en 'onaangepasten'. Van de website: ' Het traject is praktisch van aard, strak georganiseerd en kent een no-nonsense aanpak. De duur van het traject is afhankelijk van de vorderingen van de deelnemer'. Met andere woorden: je kunt er geen peil op trekken als je daar zit, hoelang het gaat duren. De werkwijze wordt de 'Vinkebrug methode' genoemd als vervolg op de 'methode Herstelling' die aan de Laarderhoogtweg werd uitgevoerd. Uit de website van de stichting zelf blijkt al, dat beslist niet alleen mensen uit de 'top 600 criminelen' tewerk worden gesteld. Er zijn ook werklozen bij, die bijvoorbeeld op de interne leerstages op de Laarderhoogtweg conflicten hebben gehad of andere mensen met wat 'gedragsproblemen' worden genoemd, die dan voor straf naar de Vinkebrug worden gestuurd. De deelnemers kunnen bij niet verschijnen een huisbezoek verwachten en er wordt gedreigd met sancties. Concrete scholing om je kennis en vaardigheden uit te breiden met meer kennis is er niet. Van de website: 'De werkzaamheden zijn eenvoudig, afwisselend en vinden vooral plaats in de buitenlucht. De werkzaamheden worden afgewisseld met sportlessen, fitness, zwemmen en PT training, waarbij gefocust wordt op groepsprocessen, communicatie en de onderlinge samenwerking'.
Nieuw beleid
In een brief van 15 november aan de gemeenteraad laat het College van burgemeester en wethouders weten, dat de plannen voor het nieuwe reïntegratiebeleid steeds concreter worden. Men zegt dat de locatie aan de Laarderhoogtweg niet meer voldoet aan de eisen die passend zijn binnen het nieuwe beleid. Het praktijkcentrum zal verhuizen naar een locatie aan de van der Madeweg 28. De locatie op de Laarderhoogweg wordt 1 juni gesloten. Behalve op de van der Madeweg dat de hoofdvestiging zal worden waar de intakes plaatsvinden en ook machines staan die elders niet aanwezig zijn worden er kleinere vestigingen geopend in Noord, Zuid en waarschijnlijk Nieuw-West. Het project heet Amsterdamwerkt! en de stasdeel locaties heten NoordWerkt! ZuidWerkt! en Nieuw-WestWerkt!. Daarnaast komen er Zuid-OostWerkt! en OostWerkt!. Aangezien de van der Madeweg op de grens van Oost en Zuid-Oost ligt, komen daar ook de vestigingen van de stadsdelen Oost en Zuid-Oost. Op de verschillende vestigingen zal uitvoering worden gegeven aan de realisatie van interne leerstages, dus werken met behoud van uitkering.
Piet van der Lende
woensdag 7 december 2016
De gevolgen van het ervaren van schaarste
In Amerika en oa India, waar de armoede heel groot is, hebben Sendhil Mullainathan en Eldar Shafir een onderzoek gedaan naar de gevolgen van de armoede voor het denken van mensen die in armoede leven. Zij hebben hun bevindingen neergelegd in het boek 'schaarste. Hoe gebrek aan tijd en geld ons gedrag bepalen'. Uitgever: Maven Publishing. Nederlandse vertaling december 2013. In de neoliberale versie van armoede bestrijden wordt ervan uitgegaan, dat armoede een gevolg is van het individuele falen van de arme. Mensen hebben een verkeerd karakter, of gooien er met de pet naar. In het kapitalisme met zijn oneindige kansen kan iedereen hogerop komen, als je je maar gedraagt als de 'homo economicus', de mens die altijd de meest rationele beslssingen neemt in zijn of haar leven. Daarom is armoedebestrijding vooral het sleutelen aan het gedrag en de denkwijze van mensen. Meestal door strafmaatregelen, soms door financiële tijdelijke stimuleringsprikkels. Dit wordt het 'carrot en stick beleid' genoemd. Hierbij aansluitend worden projecten opgezet voor armen om een eigen bedrijfje te beginnen. Zo kunnen ze- vanuit hun bijgestelde gedrag - in het kapitalisme met zijn vele kansen uit de armoede komen door op de markt geld te verdienen. In dit kader passen de vele initiatieven voor het verstrekken van een micro-krediet in vele landen waar de armoede extreem is. Koningin Maxima is een pleitbezorger van deze manier van armoede bestrijden.
normen en waarden
Hierbij aansluitend pleiten vele politici en andere bestuurders maar ook spraakmakende (rechtse) opiniemakers voor een 'herstel' van de volgens hen juiste normen en waarden in het algemeen en de westerse in het bijzonder. Niet alleen in andere 'culturen' maar alle mensen die in armoede leven hebben eenvoudigweg een verkeerde moraal, en we moeten hen de goede bijbrengen. Dan kunnen ze meedoen in het kapitalisme en participeren. Het begon wat dit betreft al met het 'ethisch reveil' van toenmalig minister van Agt, begin tachtiger jaren van de vorige eeuw, toen hij samen met Hans Wiegel van de VVD aan de wieg stond van de invoering van het neoliberalsime in Nederland. En vandaag de dag pleit PvdA lijsttrekkers kandidaat Asscher voor een 'progressief nationalisme' dus ook met de mooie normen en waarden van de Nederlandse cultuur, op zoek naar een sociaal-democratische coalitiepolitiek waarin de 'derde weg met haar neoliberale compromissen een actuele inhoud wordt gegeven.
er klopt niets van
Mullanaithan en Shafir tonen aan, dat er van al die neoliberale teoriën niets klopt. Het is de context waarin mensen leven die mede bepalend is voor hun manier van denken. Zij verrichten onderzoek op het snijvlak van psychologie en economie. Zij vonden dat wanneer iemand voortdurend in een situatie van te grote schaarste leeft, dit gevolgen heeft voor de beslssingen die mensen nemen. Het korte termijn beleid - hoe knoop ik vandaag de touwtjes aan elkaar - overheerst het denken, en er is minder ruimte voor lange termijn denken in je persoonlijk leven. Als mensen eenmaal in armoede verkeren, zijn het niet zozeer persoonlijke eigenschappen die hun daarin gevangen houden. Het is daarentegen het gevolg van omgevingsomstandigheden veroorzaakt door schaarste. En die omstandigheden kun je veranderen waarbij je de schaarste vermindert. Dat hebben veel critici van het neoliberalisme altijd al gezegd. Dus omhoog die uitkeringen, kwijtscheldingen van schulden, meer werk voor de mensen, mischien een voldoende hoog basisinkomen, goede gezondheidszorg, sociale zekerheid, onderwijs, etc. Een links alternatief moet het raffinement van de neoliberale ideologie ontmaskeren en strijden voor de zoëven genoemde doelstellingen.
overal van toepassing
Mullainathan en Shafir pretenderen dat de conclusies van de vele onderzoekingen die ze hebben gedaan in de hele wereld van toepassing zijn waar mensen in armoede leven. Maar het heeft op iedereen betrekking. Schaarste kan slaan op het gevoel veel te weinig geld te hebben, maar het kan ook slaan op andere dingen, bijvoorbeeld het gevoel dat je veel te weinig tijd hebt. Het boek heeft het nodige stof doen opwaaien, ook in Nederland, omdat het impliciet een frontale aanval is op de theoriën van het neoliberalisme in het algemeen en de standpunten van de VVD en Jetta Klijnsma in het bijzonder. Hier valt nog van alles over te zeggen. Lees bijvoorbeeld de kritiek van Jurriaan Omlo uit 2014. http://www.socialevraagstukken.nl/recensie/schaarste-hoe-gebrek-aan-tijd-en-geld-ons-gedrag-bepalen
onderzoek in Nederland
Colette van Boven onderzoekt nu in het kader van haar afstuderen aan de Universiteit van Amsterdam of de theoriën van Mullainathan c.s ook in Nederland van toepassing zijn. Daarvoor neemt zij de 'raven matrix test' af bij 80 respondenten. Zij interviewt ook bezoekers van de Bijstandsbond. Wij zijn benieuwd naar de resultaten. Ik heb hier geen verstand van, maar ik begrijp dat het nadeel van de test is, dat er een leereffect is. Dat kan de test onbetrouwbaar maken. Je kunt het trainen om de test goed af te leggen. Maar ik heb gezien dat in het onderzoek van Colette de geinterviewden geen idee hebben wat de test inhoudt, zodat het wel eens zeer betrouwbaar zou kunnen zijn. Wij zijn benieuwd naar de uitslag en gaan er zeker op terugkomen.
Piet van der Lende
donderdag 3 november 2016
Waarom heb je de petitie tegen de kostendelersnorm niet getekend?
De meeste van mijn vrienden en vriendinnen op facebook, twitter, mailinglijsten hebben het nog niet gedaan. Ook niet veel mensen die mordicus tegen de kostendelersnorm zijn Ach, ach ik ken de smoezen wel. Het helpt toch niet, ze luisteren toch niet, ik wist het niet, ik ben het vergeten, het heeft geen zin, we moeten de haalbaarheid in de gaten houden, de aluminati hebben de macht, de mensen zijn niet solidair meer, vroeger, ja vroeger, etc. Op naar de miljoen handtekeningen! Te beginnen bij jouw. Lees anders eerst dit maar eens Wat is macht?
Teken de petitie
dinsdag 1 november 2016
Bijstandsbond heeft petitie lopen tegen kostendelersnorm
woensdag 19 oktober 2016
Zorgverzekeraars bijzonder traag met het uitbetalen van het eigen risico als je geen ziektekosten hebt
Bij de Bijstandsbond komen klachten binnen van bijstandsgerechtigden, die maandelijks een bedrag betaalden voor het eigen risico van 350 euro, maar die in 2015 geen ziektekosten hebben gehad of minder kosten dan het totaalbedrag aan eigen risico. De zorgverzekeraar moet dan de teveel betaalde premie van het eigen risico terugbetalen. De klacht is, dat Zilveren Kruis het eigen risico over 2015 nog steeds niet heeft terugbetaald. Mensen die in februari belden kregen te horen dat het pas in october 2016 zou worden uitbetaald. Maar als mensen nu bellen, krijgen ze te horen dat het pas in december 2016 wordt uitbetaald. Dat is schandelijk laat. Overigens is Zilveren Kruis telefonisch bijzonder moeilijk bereikbaar. Wachttijden van 10 minuten tot een kwartier zijn geen uitzondering. Een van de bijstandsgerechtigden gaf aan, dat ze het geld hard nodig heeft omdat de langdurigheidstoeslag ook al is afgeschaft. Het gaat hier om mensen, die maandelijks een bedrag betalen voor het eigen risico. Veel mensen weten niet, dat je ook voor de optie kunt kiezen om als het ware een lagere premie te betalen, waarna je indien je ziektekosten hebt een rekening krijgt die je moet betalen tot het eigen risico is opgebruikt. Dan geldt dat late terugbetalen niet. Maar zelf sparen in de bijstand om de eerste ziektekosten in de bijstand te betalen is onmogelijk, want dan zegt de gemeente dat je spaargeld hebt en kom je niet in aanmerking voor kwijtschelding van gemeentelijke heffingen. Vandaar dat veel mensen ervoor kiezen maandelijks een bedrag te betalen voor het eigen risico. De zorgverzekeraars zullen wel verdienen aan het late terugbetalen. Bijstandsgerechtigden die informatie vragen aan de gemeente cq de klantmanager krijgen te horen dat die het ook niet weet.
Piet van der Lende
Bijstandsbond
info@bijstandsbond.org
020-6898806
dinsdag 18 oktober 2016
Documentaire 40 jaar Bijstandsbond
De bijstandsbond in Amsterdam bestaat dit jaar 40 jaar. In deze film wordt een geschiedenis geschetst van standvastige inzet, ludieke acties en spraakmakende bijeenkomsten. En dat alles geleid door mensen die zich op vrijwillige basis al die jaren, soms wel 80 uur per week hebben ingezet. Met als een van de hoogtepunten de Europese marsen naar Amsterdam. Toen zich meer dan 50.000 mensen naar Amsterdam bewogen.
Met Anke van der Vliet en Piet van der Lende
gemaakt door Inge Willems
40 jaar bijstandsbond from cccdprodukties on Vimeo.
zondag 16 oktober 2016
Bijstandsbond brengt beleid mbt individuele inkomenstoeslag van de gemeente Amsterdam voor de rechtbank
Wat we hebben zien gebeuren is dat sommige gemeenten fors op die toeslag hebben bezuinigd en of helemaal niet of maar mondjesmaat een Individuele Inkomenstoeslag verstrekken. Vele langdurige minima zijn er daardoor fors op achteruit gegaan.
De gemeente Amsterdam heeft er ook op bezuinigd. Er is alleen een Individuele Inkomenstoeslag in de vorm van een VVV bon van 15 euro en alleen voor mensen die in de WSNP (schuldsanering) zitten. En dat maximaal twee keer in de periode dat men in de schuldsanering zit. Dit is vastgelegd in een gemeentelijke veroderdening.
De advocaat van de Bijstandsbond, Marc van Hoof heeft deze verordening in het kader van een individueel geval nu voorgelegd aan de Rechtbank Amsterdam met de volgende argumenten.
In de eerste plaats was het de uitdrukkelijke bedoeling van het Rijk dat aan langdurige minima een gemeentelijke Inkomens Toeslag zou worden verstrekt, indien op basis van individuele beoordeling moet worden geconcludeerd, dat deze persoon die langdurig op het minimum zit dit nodig heeft en niet kan sparen door individuele omstandigheden. De verordening van de gemenete Amsterdam is daarmee in strijd. Amsterdam heeft er een categoriale regeling van gemaakt, namelijk alleen voor mensen in de WSNP. Een individuele beoordeling is ver te zoeken. Mensen die langdurig op het minimum zitten en die niet in de schuldsanering zitten komen per definitie van de verordening niet in aanmerking.
Bovendien geldt blijkens de verordening de toeslag maar voor twee jaar, hetgeen in strijd is met de wet. Het Rijk heeft uitdrukkelijk bedoeld dat in principe de toeslag ieder jaar moet worden verstrekt.
De gemeente kan niet het argument aanvoeren, dat er geen geld is. In de pot van de bijzondere bijstand bleef vorig jaar structureel 20 miljoen over. De zaak zou afgelopen week voor de Rechtbank dienen, maar is uitgesteld omdat de rechter het heeft verwezen naar de Meervoudige Kamer.
Piet van der Lende
Bijstandsbond
vrijdag 14 oktober 2016
Chronisch zieke noodgedwongen naar de voedselbank
Stein (40 jaar) is zo'n chronisch zieke: 'Om ondanks mijn ziekte nog te kunnen blijven functioneren, moet ik veel extra kosten maken om nog te kunnen functioneren. Op advies van mijn artsen moet ik naast mijn standaard medicijnen voedingssupplementen gebruiken, pijnstillers en andere middelen. Ook extra fysiotherapie is noodzakelijk , meer dan er vergoed wordt. Anders lig ik de hele dag ziek in bed. Verder is mijn gebit aangetast als gevolg van mijn gezondheid. Maar de ziektekostenverzekeraar vergoedt hiervan niks. Ik moet het allemaal zelf betalen, maar ik heb nauwelijks geld. Nu moet ik naar de voedselbank. '
De enorme prijsstijgingen van de ziektekosten in combinatie van het wegvallen van de financiële ondersteuning brengen de zieke en de gehandicapte minima zwaar in de problemen. Niet alleen zijn de ziektekostenpremies behoorlijk gestegen, maar ook is het pakket vergoedingen verminderd door de ziektekostenverzekeraars. Iedere stijging van het inmiddels torenhoge 'eigen risico' is voor een chronisch zieke de zoveelste verlaging van het besteedbare inkomen. De landelijke tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten(Wtcg) is afgeschaft. De landelijke tegemoetkoming in het eigen risico is afgeschaft. De langdurigheidstoeslag is afgeschaft. Eigen bijdrages voor thuiszorg en hulpmiddelen moeten ook nog betaald worden. Dat gaat allemaal niet van een bijstandsinkomen.
De gemeente Amsterdam kent veel minimavoorzieningen. Voor de zieken en gehandicapten is er deelname aan de collectieve zorgverzekering en kan het eigen risico gespreid worden betaald. Beide regelingen kosten de deelnemer samen € 168 per maand. Ook vergoedt de gemeente max € 93 van de 'meerkosten' die gemaakt moeten worden in verband met ziekte. Daar in is een klein bedrag opgenomen als tegemoetkoming voor het 'eigen risico'. Alle kosten moeten wel aantoonbaar en noodzakelijk zijn. Daarnaast is er de bijzondere bijstand. Een beroep op de gemeente is echter traag en frustrerend.
Stein: 'Je wilt niet weten hoeveel bureaucratie daarbij komt kijken. Ze wijzen zoveel mogelijk alles af. Ik heb bijvoorbeeld wegens mijn ziekte een hoog waterverbruik. Vergoeding van deze extra kosten is eerst afgewezen. Mijn advocaat heeft hier bezwaar tegen ingesteld. Gewonnen. Maar het is zo jammer hoe het moet gaan. Nu moet de gemeente ook de advocaat nog betalen. Het is goedkoper als ze een goede regeling voor chronisch zieken in zouden stellen.'
Niet iedereen heeft een advocaat. Niet iedere chronisch zieke heeft de energie al die moeite te doen. Bijvoorbeeld Jerry (49 jaar). Hij is al jaren ziek en door zijn ziekte chronisch vermoeid. 'Mensen onderschatten hoeveel energie alles mij kost. Misschien zou ik een beroep kunnen doen op de gemeente om mijn dure medicijnen tegen de kramp in mijn benen te betalen of de dure pijnstillers waar al mijn geld aan op gaat... Maar het wordt zo'n strijd en het kost zoveel energie en die heb ik niet....'
Sinds 1 januari 2015 is de langdurigheidstoeslag die alle langdurige minima ontvingen, vervangen door de individuele inkomenstoeslag. Hierin hebben de gemeente de bevoegdheid om een maatwerk toeslag te verstrekken aan mensen met een langdurig laag inkomen, nauwelijks vermogen en geen perspectief op inkomensverbetering. Een toeslag die bij uitstek geschikt lijkt om de chronisch zieke en gehandicapte minima een handje te helpen.
Deze beleidsruimte wordt in Amsterdam echter niet gebruikt. De individuele inkomenstoeslag is in Amsterdam voorbehouden aan mensen die al een jaar in de schuldsanering zitten en bestaat uit een cadeaubon van €15. Beter zou het zijn de individuele inkomenstoeslag te gebruiken waar íe echt voor bedoeld is. Dan zou het leven van een chronische zieke in Amsterdam iets gemakkelijker kunnen worden.
Dejo Overdijk
dinsdag 4 oktober 2016
Politici bewegen tussen uitersten
vrijdag 30 september 2016
27 oktober. Bijeenkomst strijd tegen bezuinigingen en dwangarbeid in Griekenland.
15 oktober aanstaande bestaat het woon en werk pand Tetterode in Amsterdam 35 jaar.
Op 26 mei 1976 werd de Bijstandsbond opgericht, de huidige Bijstandsbond Amsterdam komt daaruit voort. Dat betekent dat de Bijstandsbond Amsterdam dit jaar 40 jaar bestaat. Dat gaan we vieren!. Met een tentoonstelling en een documentaire. Ook is er een jubileumboek over 40 jaar belangenstrijd voor mensen met een minimuminkomen. Tentoonstelling 40 jaar strijd voor de belangen van mensen met een minimuminkomen in woord en beeld. Er zijn 40 overzichtsbladen samengesteld over de verschillende jaren. Van ieder jaar is een overzichtsblad. Op de bladen zijn pamfletten, foto’s, stickers, affiches, logo’s en ander illustratiemateriaal aangebracht. Deze worden opgehangen in Tetterode. Programma feestdag 35 jaar Tetterode en 40 jaar Bijstandsbond 08.00 uur. Zonnegroet Challenge 12.00 uur. Wiener wals. In de marmeren hal ludieke opening door 15 paren in gendervrije hoepeljurken 13.00 uur-15.00 uur. Tet Talks. Korte presentatie en films van bedrijven, organisaties, kunstenaars en bewoners van Tetterode. Speciale aandacht voor het 40-jarig bestaan van de Bijstandsbond in het Dijktheater. 16.00 uur-17.30 uur. Voorheen de Kinkerbuurt. Van de stad van de vrije geest naar de stad van de vrije markt. College en debat onder leiding van Rob van Engelsdorp Gastelaars (emeritus hoogleraar Sociale Geografie UvA). In het Dijktheater. Vanaf 19.00 uur. Music and Bites. Binnenplaats. Doorlopend films over Tetterode en muziek en Bijstandsbond en expositie Ina van den Heuvel en veel rood. Bilderdijkstraat 165- 1053 KP Amsterdam. woonwerkpandtetterode.nl en https://www.facebook.com/woonwerk.tetterode
dinsdag 20 september 2016
De miljoenennota
Commentaar van de Bijstandsbond op de miljoenennota
Regering kondigt nieuwe toekomstige bezuinigingen op de gezondheidszorg aan
Ook de verhoging van de huurtoeslag is een tijdelijke vreugde, want er wordt gebroed op bezuinigingen op die toeslag.
Vrijdag lekten de miljoenennota en de Macro Economische Verkenningen van het Centraal Plan Bureau uit. Deze plannen zullen officieel morgen op Prinsjesdag bekend worden gemaakt. Staatssecretaris Van Rijn had in juni al aangekondigd, dat geplande bezuinigingen uit het regeerakkoord op de gezondheidszorg (verpleeghuizen en gehandicapteninstellingen) van 500 miljoen niet doorgaan. Ook op andere terreinen waren er in de zaterdagkranten juichtonen over de nieuwe begroting van de regering. 'Cadeautjes voor iedereen' kopte NRC Handelsblad. Er zou meer geld beschikbaar zijn om de koopkracht van iedereen te verbeteren. Zo gaan de huurtoeslag en de zorgtoeslag omhoog. Maar tegelijkertijd worden nieuwe bezuinigingen in de gezondheidszorg toch noodzakelijk geacht. En er wordt gebroed op bezuinigingen bij de huurtoeslag.
nieuwe bezuinigingen op de gezondheidszorg
NRC Handelsblad meldt in de krant van zaterdag, dat volgens de miljoenennota een volgend kabinet weer onpopulaire maatregelen zal moeten nemen, omdat vanaf 2018 opnieuw een snelle stijging van de zorgkosten zou worden verwacht. Verschillende opiniemakers hebben al naar voren gebracht, dat de privatiseringen in de gezondheidszorg erg duur zijn. Nederland is mondiaal op de ranglijst van landen met de duurste gezondheidszorg gestegen van de achtste naar de vierde plaats. De bovenste landen op de ranglijst hebben allen een geprivatiseerde gezondheidszorg. De huidige regering kondigt aan, dat nieuwe maatregelen of nieuwe akkoorden nodig zijn om de stijging van de kosten in de gezondheidszorg te voorkomen. Dit zijn geen goede berichten voor de chronisch zieken en gehandicapten, die het de afgelopen 5 jaar ook financieel zwaar te verduren hebben gehad. Chronisch zieken en gehandicapten zijn er de afgelopen vijf jaar onder de kabinetten Rutte I en II financieel zwaar op achteruit gegaan. Ze zagen hun zorgkosten in die periode verdubbelen. Dat meldt het Nibud, het instituut voor budgetvoorlichting.
De stijging verschilt per inkomensgroep, maar is in alle groepen fors. Voor mensen met een bijstandsinkomen (1050 euro p/m) stegen de jaarlijkse zorgkosten met maar liefst 1378 euro. Voor iemand met anderhalf keer modaal (2750 euro p/m) stegen die kosten met 3455 euro. Het gaat hierbij om chronisch zieken en gehandicapten die zeer hulpbehoevend zijn. Het Nibud deed het onderzoek in opdracht van Ieder(in), de belangenorganisatie voor chronisch zieken en gehandicapten. Volgens Ieder(in) komt de stijging van de afgelopen vijf jaar bovenop de toch al zwaardere lasten voor gehandicapten en chronisch zieken. Hier kan nog aan worden toegevoegd, dat de inkomsten van chronisch zieken achteruit zijn gegaan. Zo is de Wet Tegemoetkoming chronisch zieken, de wtcg afgeschaft en zijn er alleen nog tegemoetkomingen voor deze groep op basis van gemeentelijk beleid. Maar de gemeenten, die met de invoering van de Participatiewet en de decentralisatie van de AWBZ te maken kregen met rijksbezuinigingen, hebben de tegemoetkomingen voor chronisch zieken sterk versoberd. Een voorbeeld daarvan is de gemeente Amsterdam. Chronisch zieken gingen er in die gemeente door die gemeentelijke versobering alleen al soms meer dan 100 euro per maand op achteruit.
Chronisch zieken en gehandicapten worden zwaar getroffen maar de mensen met midden en lagere inkomens die gezond zijn, en die nu hun zegeningen tellen moeten erop bedacht zijn, dat de regering de volksverzekering AWBZ heeft afgeschaft en vervangen door de veel beperktere wet Langdurige Zorg. Wat zij nu sparen van hun zuurverdiende centen mogen zij als ze hulpbehoevend worden of oud, mooi weer inleveren.
bezuinigingen op de huurtoeslag
En de huurtoeslag gaat omhoog? Die vreugde zou voor velen wel eens van korte duur kunnen zijn, want de regering laat haar ambtenaren broeden op verschillende scenario's om de huurtoeslag te beperken en bezuinigingen door te voeren. In juni werd de zaak tijdens een Interdepartementaal Beleidsonderzoek (IBO) nader bekeken. Vraag bij het broeden op die scenario's is onder andere, of je de huurtoeslag voor iedereen moet verlagen bijvoorbeeld, of dat je een differentiatie gaat maken voor verschillende doelgroepen, waarbij sommigen minder huurtoeslag krijgen. In 2015 bedroegen de uitgaven aan huurtoeslag 3,6 miljard euro en dat was 333 miljoen euro meer dan begroot. Die overschrijding is goed te verklaren, want de recessie heeft er flink ingehakt. De toename van het aantal mensen dat recht heeft op huurtoeslag is al een paar jaar gaande. In de periode 2010-2014 steeg het aantal huishoudens dat een beroep doet op die toeslag met 21 procent. Tegelijkertijd zijn de (aanvangs) huren van de sociale woningbouw door de corporaties in veel gevallen fors verhoogd. De huidige regering had in juni het plan, om de kosten van de huurtoeslag met 625 miljoen euro te verlagen.
Piet van der Lende
Voor meer informatie: Bijstandsbond 020-6898806 info@bijstandsbond.org
donderdag 9 juni 2016
Nieuws van donderdag 9 juni
|
zondag 5 juni 2016
Nieuws van zondag 5 juni
|
dinsdag 3 mei 2016
Nieuws van dinsdag 3 mei
|
zaterdag 30 april 2016
Nieuws van zaterdag 30 april
|
donderdag 28 april 2016
Nieuws van donderdag 28 april
|
dinsdag 26 april 2016
Nieuws van dinsdag 26 april
Nieuws
Wil je algemene nieuwsberichten en juridische berichten van oudere datum bekijken? weblog met oude nieuwsberichten
|
zondag 24 april 2016
Jubileumviering Vereniging Bijstandsbond
Jubileum Bijstandsbond
In mei 2016 bestaat de Bijstandsbond 40 jaar. En de Euromarsen tegen werkloosheid, armoede en sociale uitsluiting bestaan 20 jaar. Dat gaan we vieren !.
Op 26 mei 1976 werd de Bijstandsbond opgericht, de huidige Bijstandsbond Amsterdam komt daaruit voort. Dat betekent dat de Bijstandsbond Amsterdam dit jaar 40 jaar bestaat. Dat gaan we vieren!. Met een tentoonstelling, een symposium, een feest en de uitgave van een jubileumboek. De festiviteiten worden alle gehouden in het Nelson Mandela Centrum, Eerste Weteringplantsoen 2c Amsterdam. http://www.nelsonmandelacentrum.com Telefoon: 020-6242306 / 020-4288825
Tentoonstelling
40 jaar strijd voor de belangen van mensen met een minimuminkomen in woord en beeld. Er zijn 40 overzichtsbladen samengesteld over de verschillende jaren. Van ieder jaar is een overzichtsblad. Op de bladen zijn pamfletten, foto’s, stickers, affiches, logo’s en ander illustratiemateriaal aangebracht. Deze worden opgehangen in het Nelson Mandela Centrum gedurende de week van 16 mei tot en met 22 mei. Aldaar overdag te bezichtigen.
Symposium
We openen de feestweek met een symposium op 18 mei over 40 jaar belangenstrijd, de hoogte en dieptepunten, en wat we daarvan kunnen leren. Ook zal aandacht worden besteed aan hoe de situatie in Amsterdam nu is. Wat hebben we bereikt, wat kan beter? Bij de aanvang van het symposium wordt om 10.30 uur het jubileumboek gepresenteerd door Anke van der Vliet, al 40 jaar aan de Bijstandsbond verbonden en medeoprichtster van de bond.
Dagvoorzitter van het symposium is Madelene Duijst, werkzaam bij de vereniging Clientenbelang in Amsterdam.
In het ochtendgedeelte dat om 11.00 uur begint zal er op basis van bovenstaande probleemstellingen een forumdiscussie zijn waaraan deelnemen:
– Jacques Peeters, kaderlid van de Bijstandsbond
– Anke van der Vliet, secretaris van de Bijstandsbond
– Bart Louwman, lid van de Participatieraad en kaderlid van FNV uitkeringsgerechtigden
– Mark van Hoof, advocaat
– Patrick Hartwig voorzitter van de daklozenvakbond en lid van de Participatieraad
Het middag gedeelte van het symposium, dat aanvangt om 14.00 uur zal gaan over de toekomst. Welke hoopvolle initiatieven zijn er, hoe moeten we opkomen voor onze belangen verder organiseren in het licht van de ervaringen uit het verleden?
Aan de forumdiscussie zullen deelnemen:
– professor Gijsbert Vonk
– Maaike Zorgman, bestuurder FNV uitkeringsgerechtigden
– Henk Kroon, kaderlid Bijstandsbond
– Jaap de Bie organizer bij de FNV op Schiphol
– Linda Slagter, medewerker communicatie Vrijwilligers Centrale Amsterdam
Na afloop is er een hapje en een drankje
Multiloog
Regelmatig zijn er Multiloog - bijeenkomsten in Amsterdam. Onder leiding van psycholoog Heinz MÖlders. De deelnemers luisteren naar elkaars verhalen over eigen en problemen van anderen in het dagelijks leven, over psychische en psychiatrische problemen in het bijzonder. Ze bespreken wat die voor hen betekenen en waar ze kracht en inspiratie uit halen om allerlei obstakels het hoofd te kunnen bieden. Er wordt een verband gelegd tussen persoonlijke dingen en maatschappelijke misstanden en er wordt gepraat over hoe je daar bijvoorbeeld vis de Bijstandsbond iets aan kunt doen. Iedereen is van harte uitgenodigd om te komen kijken, luisteren en mee te praten. De multiloog begint om 13.00 uur en eindigt om 15.00 uur. Wordt vriend van Multiloog op de Facebook pagina www.facebook.com/multiloog
Feest
Vrijdag 20 mei organiseren we een feest voor leden en sympatisanten en oud-medewerkers. Aanvang 18.00 uur. Wij maken een inventarisatie van alle oud-medewerkers en contacten om hen voor het feest uit te nodigen. Hopelijk wordt dat een soort reunie.
Euromarsen bestaan 20 jaar
De Bijstandsbond maakt deel uit van een Europees netwerk van zusterorganisaties, de Euromarsen tegen werkloosheid, armoede en sociale uitsluiting. Vertegenwoordigers van dat netwerk zullen op vrijdagavond vanaf 17.00 uur in Amsterdam aankomen en deelnemen aan het feest, met muziek, toespraken en een hapje en een drankje. Op zaterdag en zondag wordt de halfjaarlijkse coordinatie vergadering van de Euromarsen in het Nelson Mandelacentrum gehouden. De Euromarsen bestaan dit jaar 20 jaar, dus dat geeft het feest een extra feestelijk tintje.
Voor meer informatie: Piet van der Lende pvdlende@dds.nl Anke van der Vliet a_vandervliet@hotmail.com Jacques Peeters wbva@dds.nl 020-6181815Nieuws van zondag 24 april
|
vrijdag 22 april 2016
Nieuws van vrijdag 22 april
|